алты

I

зат. сөйл. Алтылық (карта). Картаның ойынындай қалтылдаған, Ит тірлік қойды қиын шартын маған. Көзірдің а л т ы с ы н а ырза бол деп, Қимайды король, тұздай қартын маған (М. Әлімбаев, Өшпес от, 45).

II

Алты айырық. сөйл. Адам денесінің барлық жері. Үйдің ыстығына бейсінің зілі қосылып, зәңгінің а л т ы а й ы р ы ғ ы н а н тер ақты (К. Мұқажанұлы, Ортеке, 88). Алты ала теке. этногр. Қойшылар ойнайтын ойын. Ойын аттары: Салтаяқ, ауыртаяқ, жорғатаяқ, доп ойын, а л т ы а л а т е к е, орамал жасырмақ, тақия теппек, ақсүйек, маймұрын, соқыртеке, барыпқаш – осының бәрі ұпай ұтыс болады (К. Әзірбаев, Аңыз., 8). Алты карта. Карта ойынының бір түрі. Жер барып айтпасын, марқұмның а л т ы к а р т а д а ептеп қараулығы болатын (Т. Нұрмағанбетов, Жер иісі, 39). – Бура ойнайық. А л т ы к а р т а ң әбден жалықтырды (Жұлдыз, 1975, 4, 140).